ရာဇကုမာ ေကျာက်စာ ေလာက်သိပ်မထင်ရှားတဲ့ ကျန်စစ်သားမင်းရဲ့ ြမကန်မွန် ေကျာက်စာမှာ ေရကန်အမည် ကို မဟာနိဗ္ဗာန် လက်ဆုယ်ခိရိယ် (လက်ဆုယ်ခိရိယ် စာလံုးေပါင်းမှားေနတာမဟုတ်ပါ မူရင်းကိုက ဒီအတိုင်း ) လို့ေတွ့ရတာ အေစာဆံုး ြမန်မာ အက္ခရာလို့ ေြပာပါတယ် ။
ြမန်မာစကား နဲ့ ြမန်မာစာ-ကို ေရာေရာေထွးေထွး သံုးေနြကတာလည်း ေတွ့ရပါတယ်။ အမှတ်တမဲ့ ဆိုရင်ေတာ့ အတူတူပဲလို့ထင်ရေပမယ့် တကယ်ေတာ့ ြမန်မာစကားနဲ့ ြမန်မာစာ-ဟာ မတူပါဘူး။
ခရစ်နှစ်ဦးပိုင်းေလာက်မှာ အိန္ဒိယနိုင်ငံသားေတွ အေရှ့ေတာင်အာရှကို သေဘင်္ာြကီးေတွနဲ့ ရွက်လွင့်လာ ရာမှ ဗုဒ္ဓဘာသာ၊ ဟိန္ဒူဘာသာ၊ အက္ခရာ၊ နီတိကျမ်း၊ ဓမ္မသတ်ကျမ်း စတဲ့ ယဉ်ေကျးမှုေတွပါလာြပီး အေရှ့ေတာင်အာရှ နိုင်ငံေတွမှာ ထွန်းကားတာပါ။ အဲဒီအက္ခရာဟာ
အဂင်္လိပ်စာမတတ်သူက ေရှ့တန်းမေရာက်နိုင်။ မျက်နှာသာအေပးမခံရ။ ေနရာမရ။ ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအသီးသီးတွင်လည်း တိုင်းရင်းသား ဘာသာစကားနှင့် ကမ္ဘာသံုးဘာသာစာေပတို့အြကား အေရးပါမှုြခင်း ကွာဟသည့် ကိစ္စရှိနိုင်ပါသည်။ မည်သို့ြဖစ်ေစ
ြမန်မာစကားေြပကို ြမန်မာေတွ ထိထိမိမိ ေရးတတ်ေအာင် ေလ့ကျင့်ေပးနိုင်မယ့် စာအုပ်စာတမ်း လိုအပ်ေနြပီလို့ ထင်ပါတယ်။ အဂင်္လိပ်စကားေြပကို နိုင်ငံတကာက အဂင်္လိပ်စာနဲ့ မကင်းသူေတွ ထိထိမိမိ ေရးတတ်ေအာင်ေတာ့ စာအုပ်စာတမ်းေတွ၊ ကွန်ပျူတာပရိုဂရမ်ေတွ မနည်းလှပါဘူး။ အင်တာနက်မှာ English Writing Skillsလို့ ရိုက်ြပီး ရှာလိုက်တာနဲ့ အဂင်္လိပ်စာေရးနည်း စာအုပ်စာတမ်းေတွ လမ်းညွှန်စာေတွ အလျှိုလျှို ထွက်လာတာ ေတွ့နိုင်ပါလိမ့်မယ်။
[/caption]စာမေရးခင် စဉ်းစားပံုကစြပီး ဝါကျေရးပံု၊ စာပိုဒ်ဖွဲ့ပံု၊ စာတမ်းတေစာင်ြဖစ်ေအာင် ေရးပံုအထိ အဆင့်ဆင့် ေလ့ကျင့်ေပးသွားတဲ့ အစီအစဉ်ေတွပါ။ တက္ကသိုလ်ေကာလိပ်ေတွကလည်း ထုတ်ေဝြက၊ ြပင်ပ ပညာရှင်ေတွကလည်း ြပုစုြကနဲ့ ဝိုင်းဝန်းလုပ်ေဆာင်ေနတဲ့ ြမင်ကွင်းကို ေတွ့ရပါမယ်။ ြမန်မာစကားေြပနဲ့ ပတ်သက်လို့ေတာ့ စကားေြပသေဘာတရား စာအုပ်စာတမ်းေတွ၊ စာစီစာကံုးကျမ်းေတွ အနည်းအကျဉ်း ထွက်ေပါ်ခဲ့ေပမယ့် စနစ်တကျ ေလ့ကျင့်ေပးတဲ့ စာအုပ်စာတမ်းရယ်လို့ေတာ့ မေတွ့မိေသးပါဘူး။ ဒါေြကာင့် ြမန်မာစာဖတ်သူေတွအတွက် ြမန်မာေတွကိုယ်တိုင် ေရးတဲ့ ြမန်မာစကားေြပမှာ စနစ်မကျ မထိမမိြဖစ်ေနတာ မြကာမြကာ ြကံုရပါတယ်။ ြကံုရတဲ့ သာဓကေတွကို ေနာက်ပိုင်းမှာ လိုအပ်သလို ထုတ်ြပသွားမှာမို့ ဒီမှာ မြပလိုက်ေတာ့ပါဘူး။
ကမ္ဘာရွာထဲကို ြမန်မာေတွ ဝင်တဲ့အခါမှာ စကားေြပ အေရးအသား ြပဿနာက အေတာ်ြကီးပါတယ်။ ြမန်မာစကားေြပ ေရးပံုစနစ်နဲ့ အများသံုး အဂင်္လိပ်ဘာသာ စကားေြပ ေရးပံုစနစ်က ကွာြခားေတာ့ ြမန်မာေတွေရးတဲ့ ြမန်မာစကားေြပကိုြဖစ်ြဖစ်၊ အဂင်္လိပ်စကားေြပကိုြဖစ်ြဖစ် ြမန်မာဘာသာတတ် နိုင်ငံရပ်ြခားေတွ အြပည့်အဝ မခံစားနိုင်ြကပါဘူး။ နားလည်ဖို့ေတာင် တခါတေလ အခက်အခဲ ရှိတတ်ပါတယ်။ ြမန်မာစကားေြပကို အများသံုးအဂင်္လိပ်စကားေြပေရးပံုေရးနည်းအတိုင်း စနစ်တကျ ေရးတတ်ေအာင် ေလ့ကျင့်ေပးနိုင်ရင် ြမန်မာလိုေရးတဲ့အခါမှာေရာ အဂင်္လိပ်လိုေရးတဲ့အခါမှာပါ အရည်အေသွး ပိုေကာင်းလာစရာအေြကာင်း ရှိပါတယ်။
စနစ်မတူလို့ စာအေရးအသားမှာ ြကံုရတတ်တဲ့ ြပဿနာကိုေရာ ြပဿနာရဲ့ အရင်းအြမစ်ကိုေရာ သိမှေတာ့ အေြဖရှိရမှာေပါ့။ အလွယ်ဆံုးအေြဖက သူ့စကားေြပာရင် ကိုယ်က သူ့နည်းသူ့ဟန် သူ့စနစ်နဲ့ေြပာ။ ကိုယ့်စကားေြပာရင် သူကလည်း ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန် ကိုယ့်စနစ်နဲ့ ေြပာြကဖို့ပါပဲ။ ဒီလိုသာကျင့်လိုက်ရင် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အထင်လွဲစရာ၊ နားလည်ရခက်စရာရယ်လို့ မရှိနိုင်ေတာ့ပါဘူး။ အေြဖက လွယ်လွန်းေနသလိုမို့ ဟုတ်ေကာဟုတ်ရဲ့လားလို့ သံသယဝင်စရာပါ။
အေြဖကလွယ်ေပမယ့် အေြဖထဲကအတိုင်း အေကာင်အထည်ေဖာ်ဖို့ရာကေတာ့ ခက်ေကာင်းခက်နိုင်ပါတယ်။ ကိုယ်က နိုင်ငံတကာစနစ်နဲ့ေြပာဖို့ဆိုဖို့ေရာ၊ သူက ကိုယ့်စနစ်နဲ့ ေြပာဖို့ဆိုဖိုေရာက လွယ်တာမှမဟုတ်တာ။ အခုကာလမှာ စီဒီေတွ ဒီဗွီဒီေတွလည်း ေပါ်ေန၊ စာအုပ်စာတမ်းေတွဆိုတာလည်း စာအုပ်အြဖစ်နဲ့ေရာ အင်တာနက်အြဖစ်နဲ့ေရာ ဖတ်နိုင် အတုယူနိုင်ေပမယ့် အခက်အခဲတချို့ ရှိေနပါေသးတယ်။ ပထမအခက်က အတုယူတဲ့အခါ ဘာသာစကားရဲ့ စနစ်ကို ရှာတတ်ေဖွတတ် စူးစမ်းတတ်တဲ့ဉာဏ် လိုပါတယ်။ အဲဒီဉာဏ်မျိုး လူတိုင်းမှာရှိမယ်လို့ မေမျှာ်မှန်းနိုင်ပါဘူး။ အဲဒီ ဉာဏ်ရှိတဲ့ သူေတွမှာေတာင် အနုအရင့် ကွာနိုင်ပါေသးတယ်။
အနုအရင့်ေပါ်မူတည်ြပီး ဘာသာစကားတတ်လွယ်မှု အေနှးအြမန်ေတာ့ ကွာမှာေပါ့။ စူးစမ်းဉာဏ်မဲ့ေနရင်ေတာ့ တတ်ဖို့ေတာင် ခပ်ခက်ခက်ပါ။ စူးစမ်းဉာဏ် အခက်အခဲအြပင် ေနာက်တခက်က တတ်ေြမာက်မှု စစ်ေဆးေရးပါပဲ။ စကားတစ်ရပ်ရပ်ကို သင်ယူရင် ဘယ်ေလာက် မှန်မှန်ကန်ကန် တတ်ေြမာက်ြပီလဲ ဆိုတာ စစ်ေဆးြကည့်ဖို့လိုပါတယ်။ ရှိေနတဲ့ စာအုပ်စာတမ်းေတွ ဖတ်ရံု ေလ့လာရံုနဲ့ ကိုယ်တုြကည့်တာ ဘယ်ေလာက်တူမတူဆိုတာ စစ်ေဆးြကည့်ဖို့ မှတ်ေကျာက်က မရှိြပန်ဘူး။ ဘာသာစကား အေြပာအေရး တတ်ကျွမ်းမှု စစ်ေဆးတာလဲရှိမှ ဘယ်ေလာက်တတ်သလဲဆိုတာ ေရရာပါမယ်။ သေဘာတရားေတွ ဖတ်ြပန်ေတာ့လည်း ေစာေစာက ေြပာခဲ့သလို သေဘာတရားကိုသာ သိရံုရှိမှာပါပဲ။ သူ့လို ေြပာတတ် ေရးတတ်လာမယ် မဟုတ်ပါဘူး။
တစ်ဦးဘာသာစကား တစ်ဦး ေြပာတတ်ေရးတတ်ဖို့ အေရးမှာ အေလ့အကျင့်ဟာ လိုကိုလိုပါတယ်။ သေဘာတရားကို သိေအာင်လုပ်၊ ကိုယ်တိုင် ေြပာြကည့်၊ ေရးြကည့်။ ကိုယ်ေြပာတာ ေရးတာနဲ့ သေဘာတရားနဲ့ ဘယ်လိုကွာဟေနသလဲ အစစ်အေဆးခံ။ အမှားေတွ့တဲ့အခါ ဘာေြကာင့်မှားသလဲ ဆင်ြခင်၊ ေနာက်တခါ ေြပာတဲ့ေရးတဲ့အခါ ဒီအမှားမျိုး မြကံုရေအာင် ဆင်ြခင်။ ဒီလို ေလ့ကျင့်ြပုြပင်သွားရင် သူလို ေြပာတတ် ေရးတတ်လာစရာ အေြကာင်းရှိပါတယ်။
သိြကတဲ့အတိုင်း အခုေခတ်မှာ အသံုးအများဆံုးလို့ ေြပာရမှာက အဂင်္လိပ်စာပါ။ ဥေရာပနိုင်ငံေတွမဆိုထားနဲ့၊ အာရှနိုင်ငံေတွမှာေတာင် အဂင်္လိပ်စာက တွင်ကျယ်ေနပါြပီ။ အိန္ဒိယ၊ ြမန်မာ၊ မေလးရှားတို့လို အဂင်္လိပ်ကိုလိုနီဘဝေရာက်ခဲ့တဲ့ နိုင်ငံေတွမှာတင် မဟုတ်ေတာ့ဘူး။ တရုတ်တို့၊ ဗီယက်နမ်တို့ ထိုင်းတို့လို အဂင်္လိပ်စာနဲ့ မပတ်သက်ခဲ့ဖူးတဲ့ နိုင်ငံေတွမှာ အဂင်္လိပ်စာသင်ြကားေရး ေရှ့တန်းတင်လာြကြပီ။ အဂင်္လိပ်စာေရးနည်း အေလ့အထနဲ့ ရင်းနှီးလာြကြပီ။
ဒီေတာ့ ြမန်မာစကားေြပေရးနည်းေလ့ကျင့်ခန်း စာအုပ်တအုပ််ြပုစုရင်လည်း အဂင်္လိပ်ေရးနည်းစနစ်ကို အေြခခံတဲ့ ေလ့ကျင့်ခန်း စာအုပ်မျိုး ြဖစ်ရပါလိမ့်မယ်။ အဂင်္လိပ်ေရးနည်းစနစ်ဆိုတာ ဝါကျ၊ စာပိုဒ်၊ စာတပုဒ် ဖွဲ့တဲ့အခါ ကိုယ်လိုရာ ထိထိမိမိေရာက်ေအာင် အားထုတ်ပံုစနစ်ကိုဆိုလိုတာပါ။ ပုဒ်စုေတွ ဝါကျေတွဖွဲ့တဲ့ သဒ္ဒါစနစ်ကေတာ့ ကိုယ့်စနစ်ကိုယ်ရှိရမှာပါ။ “စာအုပ်နီ”ကို “နီစာအုပ်”လို့ ြပင်စရာမလိုပါဘူး။ ြမန်မာမှာ ကတ္တား၊ ကံ၊ ဝါစက စဉ်ြပီး “သူစာအုပ်ဝယ်သည်” ေရးတတ်တာကို အဂင်္လိပ်စနစ်အတိုင်း ကတ္တား၊ ကံ၊ ဝါစက အစဉ်နဲ့ “သူ ဝယ် စာအုပ်သည်”လို့ လုပ်ဖို့မဟုတ်ပါဘူး။ စာတစ်ပုဒ်ေရးတဲ့အခါ ေတွးနည်း ေရးနည်းအစဉ်ကိုသာ ဆိုလိုပါတယ်။
လိုအပ်ေနတဲ့ ြမန်မာစကားေြပေရးနည်း ေလ့ကျင့်ခန်းစာအုပ်မျိုးလိုေနတဲ့ ြပဿနာကို ဘယ်လိုေြဖရှင်းရင်ေကာင်းပါ့မလဲ။ အခုလိုေဆာင်းပါးမျိုး ထံုးစံအတိုင်း “ြမန်မာစကားေြပေရးနည်း ေလ့ကျင့်ခန်းစာအုပ် လိုအပ်ေနရာ ြပုစုဖို့ တိုက်တွန်းအပ်ေပသည်”လို့ အဆံုးသတ်လိုက်ရင်ေတာ့ ြဖစ်တာေပါ့။ ဒါေပမယ့် အဲဒါက ြပဿနာကို ေြဖရှင်းတာမဟုတ်ဘူး။ ေခါင်းေရှာင်ေခါင်းလွှဲ လုပ်တာပဲ ြဖစ်မယ်။ ဒီေတာ့ “ြမန်မာစကားေြပ အေရးအသား ေလ့ကျင့်စာ” တစ်အုပ်ကို ကိုယ်တိုင်ပဲ ြပုစုဖို့ တာစူေနပါြပီ။
ဒီလို ြပုစုတဲ့အခါ သမားရိုးကျ ကိုယ်ထင်ရာကိုယ်ေရး ြပုစုတာထက် နိုင်ငံတကာစနစ်အတိုင်း စကားေြပေရးဖို့ အားထုတ်ချင်တဲ့ စာဖတ်ပရိသတ်ေတွ ပါလာရင် အလွန့်အလွန်ေကာင်းမှာပါပဲ။ စာဖတ်ပရိတ်သတ်ေတွပါလာဖို့ စဉ်းစားတဲ့အခါ အလုပ်ြဖစ်နိုင်မယ့် အစီအစဉ်နှစ်မျိုးကို သတိထားမိပါတယ်။ တစ်မျိုးက အင်တာနက် စာမျက်နှာေတွေပါ်မှာ ပို့ချစာ ေလ့ကျင့်စာေတွတင်ြပီး ေလ့ကျင့်ချင်တဲ့ စာဖတ်သူေတွက ေလ့ကျင့်စာေတွကို အင်တာနက်ကပဲ အီးေမးနဲ့ ြပန်ပို့ဖို့ပါ။ ြမန်ြမန်ဆန်ဆန် အလုပ်လုပ်နိုင်မယ့်နည်းြဖစ်ေပမယ့် ြမန်မာနိုင်ငံမှာ အင်တာနက်သံုးနိုင် အီးေမးသံုးနိုင်မယ့်သူ ဦးေရက နည်းေနမှာဆိုေတာ့ ထိေရာက်လှမယ်မထင်ပါဘူး။
ေနာက်တမျိုးကေတာ့ အခု ဒီစာကိုပံုနှိပ်တဲ့ စတိုင်သစ်မဂ္ဂဇင်းဆရာများကသာ သေဘာတူမယ်ဆိုရင် မဂ္ဂဇင်းမှာ သင်စာ ေလ့ကျင့်စာေတွ ေဖာ်ြပ၊ စိတ်ဝင်စားတဲ့သူက ေလ့ကျင့်စာေတွကို မဂ္ဂဇင်းကတဆင့် ြပန်ပို့။ ဒီလို အြပန်အလှန် ပို့ချေလ့ကျင့်နည်းဟာလည်း ထိေရာက်နိုင်ပါတယ်။ ဒါေပမယ့် လစဉ်ထုတ် မဂ္ဂဇင်းြကီးဘဝက ေကျာင်းစာအုပ်ြကီးဘဝေရာက်သွားမှာကိုလည်း စဉ်းစားရ အားနာရပါေသးတယ်။
ဒါေြကာင့် အေနာက်နိုင်ငံ နည်းစနစ်အတိုင်း ြမန်မာစကားေြပအေရးအသား ေလ့ကျင့်စာ တေစာင်တဖွဲ့ လိုအပ်တာကို သိေနေပမယ့် ြပုစုလို့ ြပီးသေလာက်လည်း ြဖစ်ေနေပမယ့် အသံုးြပုမယ့် ပရိသတ်ဆီကို ဘယ်လိုပို့ရေကာင်းပါ့မလဲဆိုတာ စဉ်းစားေနရဆဲြဖစ်ေြကာင်းပါ။
ေစာထွန်း
ဩဂုတ် ၁၆၊ ၂၀၀၈
(မှတ်ချက် - ၂၀၀၅ ဩဂုတ်လထုတ် စတိုင်သစ်မဂ္ဂဇင်းတွင် ပါရှိေသာ ေဆာင်းပါး၏ နိဒါန်းပိုင်းနှင့် နိဂံုးပိုင်းကို ေကာက်နှုတ်ေဖာ်ြပထားြခင်းြဖစ်ပါသည်။)
0 comments:
Post a Comment